Wiła – demon wodny żyjący na brzegach rzek i jezior, znany Słowianom południowym i wschodnim; nazwa demona może pochodzić od prasłowiańskiego “viti” czyli “wić się”; przybierały postać młodych dziewcząt, czasem łabędzi; Wiły niekoniecznie miały złowrogi charakter: zapewniały dobre połowy rybakom, lecz rozgniewane utrudniały życie w najróżniejszy sposób:rwały sieci, płoszyły ryby, podmieniały lub porywały dzieci (dziecko, które wychowało się wśród Wił, nie było już normalnym dzieckiem – stawało się uciążliwe, nadpobudliwe, miało nieproporcjonalne części ciała lub przeciwnie stawało się zamknięte i lękliwe; dzieci takie znane są jako: płonki, boginiaki, odmieńce); istniał przesąd, że kto zobaczy Wiłę będzie za nią tęsknił przez całe życie; Wiły były wcieleniem dusz dziewcząt zmarłych w młodym wieku.
www.fronsac.republika.pl
